faq | Mirtos

Veelgestelde vragen

WAT TE DOEN BIJ VERMISSING VAN UW HUISDIER?

Het komt regelmatig voor dat een hond of kat vermist wordt en zeker bij net geadopteerde buitenlandse dieren is ontsnapping een reëel risico. We hebben wat tips verzameld om de kans op ontsnappen te verkleinen en ook wat tips die kunnen helpen uw dier terug te vinden.

Registreer na aankomst direct de chip van uw hond of kat bij de NDG, (http://www.ndg.nl/)
Maak de eerste dag een paar goede foto’s van de nieuwe huisgenoot.
Vooral buitenlandse honden kunnen, als ze wat angstig zijn, makkelijk uit de halsband ontsnappen. daarom verplichten wij u de hond een veiligheidstuig, halsband met dubbele zekering tijdens het uitlaten te gebruiken. Gebruik nooit een flexlijn!!
Doe uw hond een halsband om met daaraan een penning met adresgegevens en telefoonnummer. Doe de halsband de eerste weken niet af. Mocht de hond ontsnappen dan kan hij zo makkelijker gevangen worden en vinders kunnen dan ook zien waar de hond thuishoort.
Leg op de slaapplek van het dier een doek die niet TE vaak wordt gewassen in verband met de geur van het dier.
Zorg ervoor dat u relevante gegevens bij de hand heeft:
- Ras
- Kleur
- Aftekeningen
- Leeftijd
- Teef/reu, poes/kater
- Halsband

Uw dier is toch weggelopen en doe je nu?

Bel direct de dierenambulance en stuur de foto door.
Schakel een speurhond in. Het vermiste dier is binnen 48 uur na verdwijning door speurhonden traceerbaar.
Licht Amevedi in.
Informeer de asiels in de regio.
Informeer de dierenartsen in de regio.
Bel de politie: 0900-8844.
Als u uw dier via een stichting heeft geadopteerd, licht dan ook die stichting in. Zij zullen u terzijde staan bij uw zoektocht.
Maak flyers (datum vermissing, locatie vermissing, korte omschrijving van het dier, telefoonnummer waarop je bereikbaar bent indien gesignaleerd / gevonden en een foto). Hang deze op plaatsen waar veel mensen komen. Denk aan pinautomaten, pompstations, supermarkten, scholen, sportcomplexen, cafetaria’s, in- en uitgangen van bossen. Ook campings, zwembaden en bushaltes zijn erg geschikt.
Maak gebruik van lokale tv zenders, lokale weekblaadjes, lokale radiozenders om de vermissing kenbaar te maken.
Informeer de asiels van gemeentes in de regio. Het is ook nuttig de vuilnisophaaldienst in uw en eventueel andere gemeentes te informeren.
Informeer busondernemingen, taxibedrijven, loonwerkers (bij buitengebieden), boswachters, rijkswaterstaat (bij snelwegen, kan via 0800-8002), Nederlandse Spoorwegen (bij stations en treinwegen), scoutingclubs. Stuur digitaal een flyer. Zij zullen hun buitendienstmensen informeren.
Is het vermiste huisdier een hond, spreek dan ook andere hondenbezitters aan en laat ze een foto zien van uw vermiste dier.

Belangrijke site:

www.wioa.nl

B E L A N G R I J K !

Blijf zoeken .. lopend, op de fiets, met de auto. Maak de groep niet te groot.
Met name angstige dieren zullen ’s-avonds uit hun schuilplek komen. Maak niet teveel herrie. Neem wel voer mee in een bak.. keer ook regelmatig terug naar de plek waar het dier voor het laatst is gezien. Mocht het dier niet te benaderen zijn dan kunt u een vangkooi plaatsen. Kleinere vangkooien kunt u lenen bij de dierenambulance. Grote vangkooien zijn echter alleen verkrijgbaar via een dierentuin.
Het vermiste dier is binnen 48 uur na verdwijning door speurhonden traceerbaar. Zorg dat er doeken zijn die de geur van het dier hebben. Verplaats deze echter niet en blijf er af.

Ziektekostenverzekering voor uw huidier?

Heeft uw huisdier al een eigen ziektekostenverzekering? Kosten zoals die voor een chemokuur voor de kat of sondevoeding voor de hond stijgen explosief, waarschuwt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). De Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD) wil dat meer Nederlanders hun dier medisch verzekeren.

Huisdierbezitters geven de voorkeur aan levensverlengende ingrepen en hebben toenemende moeite hun dier bij ernstige ziekte te laten inslapen, signaleert de dierenartsenvereniging. Een operatie van een gebroken kattenpoot kost echter al gauw 600 euro. Een pacemaker voor een hond tegen de 3.000 euro.

‘Mensen jagen zichzelf op kosten door een hondje te kopen, om vervolgens te ontdekken dat het dier een urinebuisoperatie nodig heeft’, zegt woordvoerder Marc Verburgh van de KNMvD. Volgens hem heeft ongeveer 5 procent van de dierenbezitters in Nederland een ziektekostenverzekering. Veel te weinig, vindt Verburgh.

De dierenarts pleit voor meer aandacht voor medische dierenverzekeringen. Dat kan, stelt hij, een amputatie of een dodelijk spuitje voorkomen. Dat is vaak een goedkopere oplossing. Eén op de vijf huisdierenbezitters is wel geïnteresseerd in een ziektekostenverzekering, blijkt uit onderzoek van de KNMvD. Die ondervroeg 1.627 dierenbezitters naar aanleiding van Werelddierendag die zondag wordt gevierd.

De dierenartsenorganisatie maakt zich zorgen over de laksheid van huisdiereigenaren. Zij achten een dure behandeling onwaarschijnlijk en nemen geen ziektekostenverzekering ‘Ze hebben daar geen 10 tot 25 euro per maand voor over’, aldus Verburgh. Hij verwacht niet dat die premie nog omlaag zal gaan.

Nederland loopt achter op het gebied van dierenverzekeringen. In Engeland en in Zweden is 30 tot 40 procent van de gezelschapsbeesten medisch verzekerd. ‘Dat komt onder meer omdat de medische kosten voor dieren daar nog hoger liggen dan bij ons’, zegt Verburgh.

Meer dan de helft van de huishoudens in Nederland heeft één of meer huisdieren. Het gaat onder meer om 3,3 miljoen katten en 1,8 miljoen honden.

Uit het onderzoek blijkt dat 40 procent van de huisdierbezitters minstens twee keer per jaar een dierenarts bezoekt. De meesten komen voor inenting (84 procent) en castratie (60).

bron: De Volkskrant

Wat kost het om een hond of kat te adopteren

Hond niet geneutraliseerd € 450,–
Hond geneutraliseerd € 475,–
Hond ouder dan 7 jaar € 270,–
Hond met Leishmania € 270,–
Kat niet geneutraliseerd * € 225,–
Kat geneutraliseerd * € 250,–
Kat ouder dan 7 jaar * € 170,–
Kat met Fiv * € 170,–

* Adoptiebijdrage katten is inclusief een nieuwe reisbench die uw eigendom wordt.

WAT TE DOEN VOOR HET VINDEN/ZIEN VAN ZWERFDIEREN?

Voor toeristen in Griekenland en andere zuidelijke landen zijn zwerfhonden en katten vaak een onderdeel van hun vakantie. Menig hond of kat in Griekenland weet te overleven omdat toeristen de ‘left overs’ van het ontbijt en het avondeten aan de honden en katten geven. Menig dierenliefhebbende toeristen willen graag een gevonden ziek of aanhankelijk dier meenemen naar huis. In de meeste gevallen is dit niet de juiste oplossing. Met deze tips willen we u helpen om op een juiste wijze te handelen wanneer u zwerfdieren vindt.

1. Heeft dit zwerfdier mijn hulp nodig?

In principe heeft elk zwerfdier in Griekenland uw hulp nodig, maar op verschillende manieren. Volwassen en bijna volwassen zwerfhonden die voor zichzelf kunnen zorgen, bedelen meestal maar zijn in staat om ook op andere manieren aan voedsel te komen. Ze zijn blij als ze wat voedsel en aandacht van u kunnen krijgen. De zwerfhonden en -katten vinden hun voedsel meestal op vuilnishopen en in containers, zij hebben een sterke maag. Bijna alles wat wij eten, eten zij ook. Katten zijn wat kieskeuriger.

Er zijn enkele dingen die u de zwerfdieren absoluut NIET moet voeren:

• Gekookte of gegrilde bonen (de honden kunnen deze niet verteren, dit kan leiden tot maag– en darmproblemen die uiteindelijk hun dood kan betekenen)

• Uien (die zijn giftig voor de honden)

• Chocolade (voor geen enkel dier goed)

• Sterk gekruid en pikant voedsel

Hoteleigenaren vinden in het algemeen het voeren van zwerfdieren bij hun hotel niet goed. Het is beter een plek te vinden op enig afstand van het hotel om de dieren te voeren. Een onafhankelijke zwerfhond heeft eigenlijk niet meer hulp nodig dan dat. Ze leiden hun eigen leven en hun enige probleem is om aan voedsel te komen. U moet zich vooral niet laten misleiden door hoe de honden eruit zien. In Nederland zijn wij gewend aan goed doorvoede honden zonder vlooien, teken, parasieten etc. en deze honden zijn in onze ogen vaak ziek en zielig. Vlooien, teken, helende wonden en niet schone slaapplaatsen zijn de kenmerken van deze honden, maar dat wil niet zeggen dat ze niet in orde zijn. Het beste wat u voor deze honden kan doen, is het ondersteunen van de dierenwelzijnorganisaties die er in Griekenland zijn. Zij bezoeken de honden regelmatig en zorgen voor neutralisatie om de wildgroei onder controle te krijgen. Zij hebben meerdere voederplaatsen om de zwerfhonden en katten buiten het toeristenseizoen regelmatig van voedsel en vers water te voorzien.

Als u echt een dier vindt dat ziek of gewond is, neem dan contact op met een dierenarts die zich in de buurt bevindt:

2. Puppy’s/kittens

Het puppy-probleem in Griekenland is heel groot. De enige manier om dit te voorkomen is het organiseren van neutralisatie-projecten op grote schaal. Toeristen die kittens of puppy’s vinden zijn altijd geraakt door de lieve babydiertjes en nemen er zo nu en dan één mee in hun handbagage om het te redden. Dit is niet aan te raden. Neem nooit een puppy of kitten weg van zijn zogende moeder, zelfs als het lijkt dat het al kan staan en lekker aan het rondhuppelen is. Melk van de zogende moeder is meestal de enige manier voor de puppy’s en kittens om weerstand op te bouwen tegen de vele ziekten die heersen op Kreta. Als u onbewaakte puppy’s of kittens aantreft, neem dan contact op met de locale dierenwelzijnorganisaties. Ze kunnen niet altijd de puppy’s of kittens opnemen omdat niet alle organisaties de middelen hebben om dat te doen. U kunt beter een paar uur wachten om te kijken of de moeder niet gewoon terugkeert als u een nest met puppy’s/kittens vindt. Puppy’s en kittens die door mensen weggegooid zijn om te sterven vind je vooral gedumpt in afvalcontainers, dozen, plastic tassen en op vuilnishopen. Deze puppy’s en kittens zijn wel afhankelijk van uw hulp. Geef ze geen melk. Als ze nog zo klein zijn dat ze met de fles gevoed moeten worden, kunt u ze beter aan professionele mensen overhandigen, oudere puppy’s en kittens kunnen gevoerd worden met gepureerd blikvoer. Als ze tanden hebben dan kunnen ze alles eten wat elke volwassen hond ook eet. Blikvoer voor dieren is bijna in elke supermarkt voor toeristen te verkrijgen. Neem nooit op eigen initiatief een dier mee naar Nederland zonder dat het dier de juiste vaccinaties en papieren heeft en door een dierenarts ter plaatse is onderzocht. Het kan u in problemen brengen. We moeten niet vergeten dat het grootste deel van de gevonden puppy’s en kittens zonder moeder het niet zullen overleven, ondanks alle zorg gegeven door u of de dierenwelzijnmedewerkers. Een tekort aan voeding, moedermelk en warmte maken de pups en kittens zwak en ze hebben nog geen weerstand tegen ziekten. Deze zeer jonge pups en kittens zijn er niet mee geholpen als ze mee worden genomen naar het buitenland. Zij moeten deze beproeving van een traumatische vlucht bespaard blijven, alleen al om te voorkomen dat ze ziek worden van de eerste de beste bacterie die ze meteen oplopen als ze in het buitenland aankomen.

3. Als u een hond of kat wilt meenemen naar huis

Als u een zwerfhond of kat tegenkomt die u echt mee naar huis wilt nemen, neem dan het volgende in acht:

Als u een hond of kat meeneemt naar Nederland dan neemt u de volledige verantwoordelijkheid voor deze hond of kat, voor zijn welzijn en voor alles wat het doet. Denk dus goed na voordat u aan dit avontuur begint. De zwerfhond of kat kan ook een ziekte onder zijn leden hebben dat zich pas openbaart als de hond of kat goed en wel in Nederland is. U moet bereid zijn om de kosten voor de behandelingen te betalen. Om een hond of kat mee naar Nederland te nemen moet u bewust zijn van de volgende regels:

• U heeft een Europees dierenpaspoort nodig waarin door een dierenarts is aangegeven dat alle vaccinaties zijn gegeven, vooral tegen hondsdolheid (rabiës), dit is verplicht anders mag het dier het land niet uit. Na de rabiës enting mag de hond of kat pas na 21 dagen reizen.

• U moet direct contact opnemen met uw vliegtuigmaatschappij of hostess om aan te geven dat u een dier mee terugneemt. Het kan zijn dat uw vliegtuigmaatschappij of touroperator dit weigert.

• Bij de diverse vliegtuigmaatschappijen verschillen de regels voor het meenemen van een hond of kat in de cabine, sommigen hanteren een regel van max. 5 kg inclusief reistas/reisbench, sommigen 8 kg inclusief reistas/reisbench en Transavia hanteert een max van 10 kg inclusief reistas/reisbench. Laat u goed informeren wat toegestaan is aan gewicht in de cabine.

• U moet de hond of kat vervoeren in een speciale reistas/reisbench voor dieren als het inde cabine meegaat en voor in het ruim dient u een harde bench te hebben die groot genoeg is zodat dieren kunnen staan en kunnen omdraaien, ze mogen niet mee in tassen of handbagage in de cabine.

• De dieren NOOIT een kalmeringsmiddel toedienen omdat de dieren in de cabine en het ruim zich aan de omgeving moeten kunnen aanpassen en de vliegtuigmaatschappijen gesedeerde dieren weigeren.

4. Een kettinghond willen redden

Als u van de natuur houdt en wandelingen gaat maken in Griekenland komt u vroeg of laat de kettinghonden tegen. Het is een oude traditie in Griekenland dat honden vaak als waakhond worden gebruikt om velden, bouwplaatsen etc. te bewaken. Vele dierenliefhebbers zijn geschokt bij de aanblik van zo’n kettinghond die ondervoed, smerig en bang is, je wilt het meteen redden. Het klinkt hard maar u begaat een fout om een kettinghond te bevrijden, in Griekenland is dit diefstal en wordt bestraft daarentegen is het houden van een kettinghond zonder de juiste verzorging ook strafbaar. Een hond moet voldoende bewegingsruimte hebben, toegang hebben tot schoon water en eten en een hondenhok om in te schuilen.

Wat kunt u dan wel doen:

• Maak foto’s, ook van de omgeving, noteer plaats en tijd.

• Neemt altijd contact op met de dichtstbijzijnde dierenwelzijnorganisatie.

• Ga naar het lokale politiebureau om aangifte te doen. De autoriteiten kunnen de eigenaar van de hond dwingen om voor de hond te zorgen die overeenkomt met de regels van dierenwelzijn, de eigenaar krijgt een waarschuwing en als bij controle blijkt dat de eigenaar niet heeft voldaan aan de eisen kan hij een hoge boete of zelfs een gevangenisstraf krijgen, de politie kan het dier dan in beslag nemen en overhandigen aan dierenwelzijnorganisaties.

Het is dus altijd goed om aangifte te doen.

De laatste tijd is er gelukkig een verandering gaande op het gebied van dierenwelzijn in Griekenland en dat komt vooral omdat de toeristen van Griekenland kenbaar maken wat ze van de situatie vinden.

WAT KOST MIJN HUISDIER?

Mirtos bemiddelt al jaren dieren naar een gouden mandje. De ervaring heeft ons geleerd dat veel aspirant-dierenbaasjes een goed beeld hebben van de aanschaf- en onderhoudskosten van een dier. Zo zijn een nieuwe hondenmand of kattenkrabpaal, speelgoed en de dagelijkse hoeveelheid voer en kattengrit vaak al ruim in de gezinsbegroting opgenomen. Prima, want een huisdier is over het algemeen niet goedkoop.

Soms gaan mensen nog verder in hun voorbereiding en is ook al goed onderzoek gedaan naar de kosten van een huisdierverzekering. Gelukkig wordt steeds vaker een dergelijke verzekering afgesloten, want een dierenartsbezoek is echt niet goedkoop.

In sommige gevallen is de aanstaande huisgenoot nog niet gesteriliseerd of gecastreerd. Dat moet dan door het nieuwe baasje worden “geregeld”, niet alleen omdat het fijn is om zeker te weten dat er geen nageslacht meer kan komen, maar ook omdat het steriliseren of castreren problemen op latere leeftijd voorkomt. Een niet-gecastreerde reu of kater heeft een grote kans op prostaat- of teelbalkanker, een niet-gesteriliseerde poes of teefje kan schijnzwanger worden en op latere leeftijd melkklier- of baarmoederkanker krijgen. Alle reden dus om dit snel te regelen, de kosten liggen tussen € 75 (castratie kater) en € 350 (sterilisatie teefje).

Maar volwassen dieren kunnen ook voor andere, onverwachte kosten zorgen.

Zo kost een simpele gebitsbehandeling gemiddeld al ruim boven de € 200. En wat de commercie ons ook wil laten geloven, dentasticks houden de tandarts voor de hond echt niet op afstand. Ze zijn erg lekker, daar niet van, maar elke hond of kat moet vroeg of laat een keer naar de tandarts om de tandjes weer vrij van tandsteen te krijgen. Zodat er weer goed gekauwd kan worden, het eten goed vermalen wordt en verdere (maag)problemen voorkomen worden. Hoe ouder een dier wordt, hoe vaker een dergelijke behandeling noodzakelijk is om het gebit in goede conditie te houden.

Ook een ongelukje in of om het huis is niet altijd te voorkomen maar wel kostbaar. Een hond die buiten in een stukje glas trapt : € 150. Buiten iets van straat “gepikt” wat voor maagproblemen zorgt : € 500 tot € 600. Een kat die ongelukkig uit een boom valt of verkeerd van de schutting springt : gebroken pootje € 400. En dan hebben we het nog niet over de echte spoedgevallen als : aangereden door een auto (vanaf € 1000) maagtorsie bij de hond (€ 700) of hersenbloeding bij de kat (€500) waarbij soms behalve die gewone kosten ook de kosten voor nacht- of weekenddienst moeten worden opgeteld.

Natuurlijk zijn er honden en katten die probleemloos oud worden, nooit iets mankeren en behalve de jaarlijkse enting nooit de dierenartspraktijk hoeven te bezoeken. Toch loont het de moeite om voor aanschaf van een nieuwe huisgenoot eens een rekensommetje te maken en wat vergelijkend onderzoek te doen. Niet elke huisdierverzekering dekt alle kosten, en de vergoedingen verschillen ook per maatschappij. Dan kan een verantwoorde afweging worden gemaakt : betaal ik elke maand een bedrag aan de verzekering – met de kans dat ik er nooit aanspraak op hoef te maken – of zet ik elke maand een bedrag opzij zodat als er een dure operatie noodzakelijk is, er een financiële buffer is om mijn dier de behandeling te kunnen geven die nodig is. Want ook voor een dier zit een ongeluk in een klein hoekje en komen kosten altijd op een moment dat je ze het minst kunt gebruiken.

Waarom je kat of hond laten neutraliseren?

Steriliseren of castreren bij honden en katten kan verschillende voordelen en redenen hebben.

De belangrijkste voordelen en redenen van sterilisatie en castratie zijn:

Voorkomen van ongewenste nestjes pups en kittens.
Beschermen tegen gezondheidsrisico’s op latere leeftijd.

De afweging om uw dier te laten steriliseren of castreren en op welk moment is van veel factoren afhankelijk.
Katers en poezen kunnen vanaf een leeftijd van 6 maanden gecastreerd of gesteriliseerd worden. Met het steriliseren en castreren van onze katten voorkomen we ongewenste nestjes, is het risico op het overdragen van ziektes zoals kattenaids kleiner en katers blijven dichter bij huis.
Bij honden spelen meerdere factoren een rol in de beslissing of en wanneer het dier het beste gesteriliseerd of gecastreerd kan worden.

Al met al een belangrijke zaak om met uw dierenarts te bespreken dus. Maak daarom een afspraak voor advies op maat over sterilisatie of castratie van uw dier.

De meeste dieren die uit Griekenland komen zijn geneutraliseerd, uitgezonderd kittens en pups die nog te jong of te klein zijn.

Tijdens een adoptie van een kitten of pup tekent u de plaatsingsovereenkomst waarin staat dat het dier binnen een redelijke termijn of leeftijd geneutraliseerd wordt.

Honden

WAT IS GIARDIA?

Diarree bij de hond door Giardia.

Een oorzaak die vaak over het hoofd gezien wordt is diarree ten gevolge van Giardia. Giardia is een flagellaat (= een protozoaire parasiet) en bestaat uit een eencellig organisme, dat voorkomt in diverse ontwikkelingsstadia. Giardia is de meest voorkomende maag-darmparasiet bij honden, 10-20% van de diarree bij honden wordt veroorzaakt door giardia, bij dierenpensions en kennels kan dit oplopen tot 100%. Giardia is een Zoonose, het is dus ook voor mensen besmettelijk! Overdracht vindt plaats via de feacale-orale weg. Dit houdt in dat het dier de cysten uitpoept en dat een ander dier of mens zich hiermee via de opname via de mond besmet. Slechts 10 cysten zijn nodig om een infectie bij een nieuwe gastheer aan te laten slaan. Er worden bij een infectie tot wel 100.000 cysten per gram ontlasting uitgescheiden!

Welke honden zijn vatbaar voor Giardia

Vaak verlopen Giardia infecties, bij gezonde dieren, zonder symptomen maar scheiden ze wel periodiek de besmettelijke cysten uit. Echter bij honden met minder weerstand komt het wel tot ziekte verschijnselen. Vooral honden die in een asiel of pension verblijven kunnen gemakkelijk met Giardia besmet raken. Jonge honden en honden met een verminderde weerstand, bv door ziekte of stress, kunnen diarree door giardia oplopen.

Langdurige diarree

Als een diarree chronisch is geworden, dit betekent dat de diarree meerdere weken tot zelfs maanden aanwezig is, denk dan aan Giardia! Denk vooral aan Giardia als uw hond steeds terugkerende diarree heeft en u uw hond behandeld heeft met medicijnen en aangepast voer en er geen enkele verbetering optreedt.

Hoe ziet Giardia diarree eruit:

Giardia geeft dunne ontlasting of brijachtige stinkende diarree. Er kan slijm en bloed bij zitten. Ook zie je vaak dat de honden misselijk zijn en makkelijk overgeven, maar vaak behouden ze wel hun eetlust.

De cyclus van Giardia Giardia komt voor in 2 vormen.

1. Het parasietenstadium = trofozoiet. Toont zich als een zeer klein meercellig zweepdiertje, die alleen met een microscoop met grote vergroting te zien is. Vermeerdering vindt plaats door tweedeling en daarom kan de vermeerdering explosief gaan. Uit iedere trofozoziet ontstaat een cyste.

2. Cyste of ook wel oocyste genoemd. Dit is het zeer infectieuze stadium. Na uitscheiding in de ontlasting is de cyste onder koele en vochtige omstandigehden nog weken- tot zelfs maandenlang besmettelijk.

De incubatietijd, tijd tussen opname en het ontstaan van ziekteverschijnselen, bedraagt 5-16 dagen. De uitscheiding van de besmettelijke cysten begint 7 dagen na opname. En vindt gedurende 4-5 weken met tussenpozen plaats. Deze besmettelijke periode kan veel langer duren als het dier zich herbesmet. Behandeling bij diarree ten gevolge van Giardia Als therapie kan er metronidazol (Metrazol) of fenbendazol (Panacur) gegeven worden. Er zijn Giardiastammen die niet gevoelig zijn voor metronidazol en wel voor fenbendazol en andersom.

Pas op herbesmetting!

De hond kan zichzelf herbesmetten met oocysten van de giardia die in de vacht terecht zijn gekomen. Dit kan gebeuren als de diarree (met daarin de oocysten) aan de vacht blijft plakken. De hond likt zich en op die manier herbesmet de hond zich! Wij adviseren om uw gehele hond op de 3e en de 5e dag na het begin van de behandeling te wassen om dit te voorkomen. Indien u poep aan de haren ziet was dit gelijk weg. Alle dieren in het gezin moeten behandeld worden! Daarbij is een goede hygiene heel belangrijk. Was als eigenaar je handen na contact met je hond. Reinig en desinfecteer de omgeving waar je dier leeft, dit is belangrijk om herbesmetting te voorkomen.

Soms houdt de diarree aan!

Soms blijft de diarree doorgaan ondanks dat de Giardia effectief bestreden is. Dan wordt de diarree met hypoallergeen eten en verteringsverbeterende enzymen (pancrex) behandeld.

Conclusie

Er zijn vele oorzaken om diarree te krijgen en het is belangrijk om de juiste diagnose te stellen zodat er een gerichte therapie gegeven kan worden. Bijna standaard wordt bij honden met diarree de Giardia snaptest toegepast, je weet zeer snel of de hond last heeft van Giardia en dan is de behandeling ook makkelijk in te stellen. Giardia wordt vaak door dierenartsen over het hoofd gezien!

WAT IS EHRLICHIOSE?

Ehrlichia (ook Ehrlichiose genoemd)

Ehrlichiose is een ziekte die door teken wordt verspreid. Het is een bacterieachtig organisme dat de witte bloedlichaampjes infecteert.

Symptomen

Ehrlichiose is een sluipende ziekte. De eerste symptomen volgen 5 tot 20 dagen na de besmetting: koorts, rillingen, gebrek aan eetlust, neerslachtigheid en bloedarmoede. Ze lijken erg op die van Babesiose en andere Spaanse ziektes, daarom is het belangrijk om bij klachten alle ziektes te testen. Soms komt het ook voor dat Ehrlichiose in combinatie met Leishmaniose gezien wordt of met babesiose. De ziekte kan ook met andere verschijnselen gepaard gaan: gezwollen lymfeklieren, pijnlijke spieren en gewrichten, bloed in de urine, bloedingen in de neus en elders, ernstige rug- of nekpijn en oogproblemen (uitscheiding, infecties). Ook neurologische afwijkingen als toevallen of moeilijk lopen komen voor, evenals problemen met de ademhaling of met het hart. Ehrlichiose heeft, wanneer de hond niet behandeld wordt, vaak een dodelijke afloop of krijgt een chronisch verloop. Ook na een behandeling blijft de ziekte soms chronisch aanwezig. Er ontstaat dan een zeker evenwicht tussen de ziekteverwekker en het immuun- systeem van de hond. De hond is niet echt ziek, maar ook niet echt in orde: Hij is de oude niet meer. De ziekte kan opnieuw opvlammen als de hond om de een of andere reden onder druk staat of een periode van verminderde weerstand doormaakt, bijvoorbeeld doordat er andere ziektes bijkomen (met name Babesiose) of door medicijngebruik (Prednison bijvoorbeeld is erg schadelijk). Maar als u er op tijd bij bent is het zeer goed te behandelen met een antibiotica- kuur en kan de hond zeer goed genezen.

Diagnose en behandeling

Ehrlichiose moet worden vastgesteld met bloedonderzoek. Verhoogde activiteit van de lever, een laag aantal witte bloedcellen en een laag aantal bloedplaatjes zijn aanwijzingen. Soms kan de parasiet zelf worden ontdekt, zij het minder makkelijk dan bij Babesiose. Wanneer er antistoffen aanwezig zijn, is de hond in elk geval met de ziekteverwekker in aanraking geweest. Als hij daarnaast een aantal van de genoemde symptomen vertoont, kan men er redelijk zeker van zijn dat hij aan Ehrlichiose lijdt. Ehrlichiose is weliswaar ernstig, maar is met antibiotica goed te behandelen De meeste honden herstellen goed wanneer de ziekte in een vroeg stadium wordt herkend en voortvarend wordt behandeld. Chronische gevallen zijn heel moeilijk te genezen. De behandeling is een kuur van Doxycycline. Deze moet gedurende minimaal 3 weken gegeven worden. In sommige gevallen kan tot 2 maanden behandeld worden.

– Tekst van Anita Pennings

WAT IS LEISHMANIA / LEISHMANIASIS / LEISHMANIOSE?

Als men het heeft over Leismania (of er op googled) dan wordt 9 van de 10 keer melding gemaakt van kale oor- en/of oogranden. Wist u dat het merendeel van de honden waarbij Leishmania is geconstateerd deze symptomen nooit hebben vertoond? Regelmatig worden wij benadert met vragen over deze ziekte en op veler verzoek hebben wij besloten een artikel te schrijven. Het is zeker niet de bedoeling om u angstig te maken of schrik aan te jagen, wel om u te informeren en zoveel mogelijk antwoord te geven op de veel voorkomende vragen.

Let op: Ook al is de hond op Kreta getest, en negatief bevonden is, wil dat niet zeggen dat de hond niet jaren later alsnog de ziekte kan krijgen. De ziekte kan een incubatietijd hebben tot 7 jaar. De test geeft dan alleen aan dat de ziekte op dat moment niet actief is.
Dus heeft de hond de ziekte wel, maar is die in slaaptoestand aanwezig (de hond is drager) dan geeft de test een negatieve uitslag. Als de ziekte actief wordt kun je nogmaals testen en zal hij positief zijn.
En dit artikel is o.a. geschreven om zo spoedig mogelijk ’het actief worden’ te kunnen herkennen.

Leishmania, hoe kom je eraan ?
Leishmania wordt verspreid door de flebotomine zandvlieg, die overigens meer op een mug lijkt. Deze zandvlieg bevat eencellige organismen die zich door middel van voeding (bloed) kunnen omvormen tot de parasiet (protozo) Leishmania Donovani. En terwijl de zandvlieg een maaltijd bij de hond nuttigt (dus de hond steekt), injecteert de vlieg tegelijkertijd deze parasiet bij de hond. De parasiet komt bij de hond in de bloedbaan terecht. Op dat moment zal het afweersysteem van de hond zijn werk gaan doen. Soms met succes, soms tevergeefs.

Waarom is deze ziekte zo lastig te herkennen ?
Er zijn ongeveer 30 verschillende soorten flebotomine zandvliegen, wat de verspreiding van de parasiet bevordert en maakt dat er op dit moment in meer dan 80 landen diverse leishmaniavarianten aanwezig zijn. Deze worden aangeduid als : L.d. donovani, L.d. infantum, L.d. chagasi, L. tropica, L. major etc.
* Elke soort leidt weer tot een andere variant van deze ziekte, vandaar dat het hier een ziekte betreft met een heel wisselvallig beeld dat per hond kan verschillen.
* Daarbij tast de parasiet het immuunsysteem van de hond aan en dat aantasten kan zich weer in diverse symptomen openbaren.
* Dit zijn de redenen waarom leishmania één van de moeilijkste ziektes is om te herkennen aan de hand van symptomen.

Wat maakt het nu dat de ene hond wel ziek wordt en de andere niet ?
Of de hond ziek wordt is afhankelijk van de immuunrespons van de hond na een Leishmania infectie EN de gezondheid ( lees : de kracht, de impact) van de parasiet. Als de afweer- mechanismen van de hond ineffectief blijken, vermeerdert de parasiet zich. De parasiet valt het immuunsysteem aan en zorgt ervoor dat de hond niet zo goed kan reageren op infecties en andere ziektes zoals gezonde honden. Vervolgens is het dan de vraag binnen welk tijdsbestek je iets gaat merken bij de hond.
* Bij sommige honden openbaart de ziekte zich al heel kort na de infectie, bij anderen kan de infectie levenslang aanwezig zijn zonder dat de hond ooit ziek wordt.
* En wat je al zou kunnen merken is weer afhankelijk van het type immuunrespons dat de hond ‘hanteert’ en van het orgaan waarin de reactie zich uit bij de hond.
* Vandaar dat de symptomen zo enorm uiteen kunnen lopen.

Wat zijn klinische symptomen ?
Alle uiterlijke klachten (zoals de voorbeeld foto’s) die het baasje zelf en/of een dierenarts kan waarnemen noemt men klinische symptomen. Zodra je deze symptomen kan waarnemen spreekt men van een klinische leishmania. In dit geval kan men stellen dat de leishmaniaparasiet ‘actief’ is. Het richt immers zichtbare en merkbare schade aan.
* Helaas is er ook een variant waarbij men nauwelijks tot geen uiterlijke symptomen kan waarnemen, maar de hond toch ziek is/of wordt van een actieve leishmaniaparasiet.
* Dus zonder dat wij het zien, kan het zijn dat er inwendig van alles aan de hand is bij de hond. Zo kunnen hart, lever, nieren, beenmerg, milt enz. aangetast worden.

Belangrijk : de foto’s die in dit artikel worden getoond zijn alleen maar voorbeelden van hoe het eruit kan zien. Deze foto’s dienen niet als vergelijkmateriaal waarbij men het risico loopt te denken ; ‘ o, zo ziet het er niet uit bij mijn hond dus dan heeft hij/zij het niet’. Aan de oorfoto’s is te zien dat het zich kan uiten in korstjes, maar ook in bultjes of kale plekken of er valt aan de oren juist helemaal niets te zien.

Leishmania oor

En dan hebben we het alleen maar over de symptomen die waarneembaar zijn als er al klachten waarneembaar zijn.

Waarom spreekt men soms van een “sluipmoordenaar”?
Het antwoord op deze vraag is : omdat deze ziekte zo enorm verraderlijk is. Ook zijn de beginnende lichte klachten vaak te verklaren door andere redenen (hij heeft zich verstapt, hij heeft wel heel druk gespeeld laatst en misschien heeft hij zich bezeerd, er heeft iemand op zijn pootje gestaan) waardoor er niet snel aan leishmania gedacht wordt en het dus een ‘sluipmoordenaar’ kan zijn.

Men stelt dat een geïnfecteerde hond met actieve leishmania, die onbehandeld blijft, weinig kans heeft op overleven na 4 jaar. Het is daarom ook belangrijk om er zo snel mogelijk bij te zijn. Er bestaan goede medicijnen die de parasiet slapend kunnen krijgen, mits je er tijdig bij bent.

Wat zijn de symptomen die bekend zijn ?
Afhankelijk van de organen die aangetast zijn door de parasiet en het stadium van de ziekte, kunnen er verschillende ziekteverschijnselen optreden. Van de volgende symptomen zie je er één of meerdere, maar vrijwel nooit tegelijk.
Algehele toestand van de hond :
* Geleidelijk toenemende lusteloosheid, tot soms slaapzucht.

* Gewichtsverlies, ondanks dat hij goed eet of zelfs veel meer eten krijgt.

* Bewegingsproblemen/gewrichtsklachten : mank lopen, stramheid die na een paar stappen soms ook zo weer over gaat.

* Koorts en/of veel hijgen en/of oppervlakkig ademhalen.

* Bloedarmoede (bleke slijmvliezen).

* Lymfeklieren vergroot, vooral in hals –en knieholte.

Uiterlijke symptomen :
* Huidklachten: droge schilferige huid, wondjes die slecht/niet genezen, kale plekken, korstjes bij gewrichten (die ook vaak voor doorligplekken worden aangezien)

* Typerende symmetrische kaalheid op lichaam en/of hoofd, vaak rond de ogen en neus.

* Lichtroze gekleurde plekjes op de randen van de oogleden, en/of rond de neus, en/of kale plekjes achterop de oren.

* Korsten en/of kloven aan de neusspiegel en/of voetzooltjes.

*Zweren op de huid en/of in de slijmvliezen.

* Rode geirriteerde huid / blauwe plekken.

* Neus: droge neus, spontane neusbloedingen, vochtbelletjes bij de neusvleugels, depigmentatie van de neus.

* Diarree, soms constant en soms wisselend.

* Oog : chronische oogontstekingen, of alleen rood oogwit, vaak prut in de ooghoeken.

* Afwijkingen aan de nagels, lang en/of snelgroeiend en/of dik, hard, bros.

* Sommige honden zien er veel ouder uit dan ze werkelijk zijn.

Leishmania kale plekjes poot

Leishmania korstjes neus depigmentatie

Leishmania mond bloedarmoede

Leishmania staartpunt Leishmania ontsteking mond Leishmania neus

Niet zichtbare symptomen :
* Vergrote lever en/of milt.

* Chronische darmvliesontsteking (braken en diarree).

* Nierfalen (=nierinsuffiëntie en dat is de grootste doodsoorzaak van leishmania)

Kortom, een heel scala aan symptomen.
Helaas leert de ervaring dat kale oorranden en kale plekken rond het oog het meest als symptomen worden genoemd. Daarom komt het dat de baasjes, en ook veel dierenartsen, niet snel aan leishmania denken als deze symptomen ontbreken. Het geval wil dat deze symptomen bij heel wat honden nóóit aanwezig zijn geweest, maar dat deze honden later tóch een actieve leishmania bleken te hebben. Dus het ontbreken van zichtbare symptomen is geen garantie dat uw hond geen Leishmania heeft.

Ach, het zal toch niet….. ?
Een greep uit de ervaringen van baasjes van een hond met leishmania en hoe zij een vermoeden kregen dat helaas bevestigd werd :
“Mijn hond was zeer stijf in zijn gewrichten, kon moeilijk gaan liggen en opstaan”
“Mijn hond is rustig, lusteloos wil ik het niet echt noemen, maar bijna saai, soms buiten een klein sprintje, maar dat was het dan wel”
“Ik zag bij mijn hond ernstige kloven en eeltplekken op de kussentjes van zijn poten’
‘Mijn hond heeft zeer slechte nagels, soms ligt aan de onderzijde het leven bloot, de nagels wijken dus naar buiten aan de onderkant”
“Ik zag het voor het eerst aan zijn bleke tandvlees, met soms rode geirriteerde plekken”
“Mijn hond heeft leishmania, maar ik heb nooit huidproblemen waargenomen zoals korstjes aan de oren, neus of staart “
“ Ik zag dat de achterhand van mijn hond een slechte spiervorming kreeg, daarbij had zij koorts en was veel aan het hijgen “
“ Ik was alert bij het zien van rood oogwit, prutjes in de hoeken en zelfs ontstekingen “
“ Mijn hond gedroeg zich als een gezonde hond, maar achteraf bleek hij een zeer hoge titer te hebben. Het enige wat ik kon zien waren kale plekjes op zijn poten, wat de reden was hem te laten testen. Hij bleek leishpositief te zijn en had ook nog lyme “
Korstje neus Kale plekjes keel en kin Plekken poot
“ Mijn hond had totaal geen uiterlijke kenmerken, daar lette ik altijd goed op. Na 2 jaar begon hij ineens veel te drinken en te plassen. En ja hoor, hij had leishmania en zijn nieren waren al ernstig aangetast “
“ Mijn hond had geen enkel symptoom, integendeel, een hond zoals elke gezonde hond zich gedraagt. Enkel de opmerking van mensen dat haar nagels zo mooi lang waren. Op een gegeven moment kon ze binnen twee weken niet meer op de bank klimmen en bleek ze twee vreemde ‘vochtzakjes ‘ op haar enkelgewrichten te hebben. Dat was alles, we dachten eerder aan een reumatische aandoening dan aan leishmania “.
“ We hebben onze hond laten onderzoeken omdat ze zo strompelde met een gebogen rug (veroorzaakt doordat een parasiet zich in gewrichtsvocht heeft genesteld) “ .
“ Had ik het maar geweten, ik heb wel een grote korst op zijn neus gezien die binnen twee weken vanzelf is genezen, hij had ook opgezette lymfeklieren (at goed en na aankomst in Nederland was hij zelfs 5 kilo aangekomen). Voor de zekerheid getest : leishmania “ .
Bloedarmoede Ontsteking mond
“ Ik zag het omdat mijn hond rode pukkeltjes had in de liezen en bijna geen haar in de oksels “.
“ Mijn hond had vochtbelletjes bij de neusvleugels, verharde randjes bij de neusvleugels, hij kuchte na het drinken (met een braakreactie) en was wat stram bij het opstaan, later kreeg hij ook een neusbloeding “.
“ Wat ik waarnam : Versnelde ademhaling, warm/heet aanvoelen (soms zelfs koorts), zwarte huidvlekjes (lijkt op ouderdomsplekjes bij de mens) rond de tepel/ geslachtsgebied, kuchen na waterdrinken (met bijna braakneigingen), droge korstige ellebogen (wat meer lijkt op doorligplekken) “ .
“ Mijn hond ging met een pootje hinken/trekken (wat lijkt alsof de hond zich verstapt heeft) Soms kon hij ineens wel weer een sprintje trekken op 4 poten. Dus dit werkte verwarrend. Maar na verloop van tijd ging hij zijn hele poot ontzien, ook weet ik van een ander baasje die precies dezelfde symtomen had en daar kwam nog een tweede pootje bij waarmee de hond ging trekken “.
“ Ik merkte niets, achteraf gezien heb ik wel vreemde plekjes op de huid gevonden “. “ Bij mijn hond waren de symptomen : koorts, overgeven en diarree “.
“ Ik heb mijn hond laten testen omdat hij een snotneus had, gevolgd door een bloedneus en hoge koorts “.

Gewicht :
Sommige honden vallen af en sommige komen juist aan. Bij veel honden verandert er heel weinig qua gewicht.

Neurologisch :
Gedragsveranderingen kunnen ook worden waargenomen (sommige baasjes herkennen dit, en noemen dit ‘schizofreen gedrag’, je hond kan je dan bijvoorbeeld aankijken alsof hij je nooit eerder gezien heeft, zich in de bosjes of achter bomen verschuilen etc.) Ook binnenshuis kan de hond zich wat vaker terugtrekken..

Waarom noemen wij deze ziekte een “ sluipmoordenaar “ ?
Wat het er niet makkelijker op maakt is dat alle in het artikel genoemde symptomen ook bij andere ziektebeelden voorkomen. En vaak wordt daar eerst aan gedacht en tegen behandeld. Het gevaar is dat er op die manier veel tijd verloren gaat waardoor de parasiet vrij spel heeft. Bij vage klachten die maar niet overgaan, raden wij daarom altijd aan om de hond op leishmania te laten testen.

ONS ADVIES :
* Bij twijfel is het aan te raden een bloedtest te doen.

* Negatieve testuitslag, maar blijvende klachten ? Test dan later nog een keer.
Vivienne Feitsma.

Katten

WAAROM TWEE KITTENS ADOPTEREN IN PLAATS VAN ÉÉN?

De meeste toekomstige baasjes kunnen vaak niet wachten bij het adopteren van een kitten. Maar heeft u er ooit over nagedacht dat twee kittens beter is? Mirtos Animal Project denkt dat twee kittens adopteren vaak beter is dan één.

Veel van elkaar leren

Een kitten heeft nog veel te leren op het moment dat hij geadopteerd word. Veel leren ze al van hun moeder, omgeving, maar vooral ook van hun broertjes, zusjes en leeftijdsgenootjes. Spelen en interactie tussen de kittens zijn namelijk goede leermomenten voor een kitten en op die manier kunnen ze zich goed sociaal ontwikkelen. Daardoor leren ze ook delen; territorium, speetjes en eten etc. en leren ze de lichaamstaal van soortgenootjes te begrijpen.
U kunt er voor kiezen om een broertjes en/of zusjes te nemen, omdat die natuurlijk al een band hebben. Maar u kunt natuurlijk ook kiezen voor twee kittens die elkaar nog niet kennen. Ze kunnen dan samen de socialisatie periode afmaken. Het is namelijk veel gemakkelijker om twee kittens bij elkaar te zetten dan twee volwassenen. Voor kittens is een territorium nog niet belangrijk, maar met volwassen katten gaat het soms een stuk lastiger en komt er meer stress bij kijken.
Veel mensen werken fulltime en denken dat een kat daarom een geschikt huisdier zal zijn. Dat klopt ook wel maar een kat die alleen opgroeit terwijl het gezelschap gewend is kan zich eenzaam gaan voelen en verlatingsangst of gedragsproblemen ontwikkelen. Twee kittens kunnen elkaar vermaken wanneer u weg bent waardoor er een kleinere kans bestaat dat ze gedragsproblemen ontwikkelen. Uiteindelijk is het veel leuker voor het kitten om er een maatje bij te nemen.

Oudere kat

Wilt u een kitten adopteren terwijl u thuis een senior kat heeft rondlopen? Ook dan is het verstandiger om er twee te adopteren in plaats van één. Een kitten wil spelen en gek doen, terwijl een senior niet meer zo flexibel is en liever wil slapen en zijn oude dagen rustig wil doorbrengen. Een kitten kan jouw senior behoorlijk lastig vallen! Dus ook hierbij is het verstandiger om een tweede kitten van dezelfde leeftijd er bij te nemen.

WAT IS FELINE LEUKEMIE VIRUS (FELV) / LEUCOSE?

FeLV (Feline Leukemie Virus of leucose) is een virusziekte en kan leukemie (tumoren van de witte bloedcellen) veroorzaken, maar dit is niet de ziekte die het meeste optreedt na infectie. Het virus tast namelijk het immuunsysteem van de kat aan (immunosuppressief) waardoor ze gevoeliger zijn voor infecties. Het ziektebeeld van FeLV wordt daardoor vooral veroorzaakt door secundaire infecties. FeLV wordt voornamelijk door langdurig sociaal contact overgedragen, maar ook door een bijtwond met vechten.

WAT IS FELINE IMMUNODEFICIENTIE VIRUS (FIV) / KATTENAIDS?

Een recent onderzoek heeft uitgewezen dat FIV-positieve en FIV-negatieve katten kunnen samenleven zonder gevaar en risico op besmetting. Het onderzoek in het Veterinary Journal toont aan dat FIV moeilijk is over te dragen.

FIV wordt veroorzaakt door een virus dat verwant is aan het HIV virus bij de mens dat AIDS veroorzaakt. FIV wordt daarom ook wel kattenaids genoemd. FIV kan alleen de kat besmetten en niet de mens. Het virus wordt overgebracht via bloedcontact. De ziekte komt het meest voor onder normale huiskatten die naar buiten gaan. Kattenaids is helaas niet te genezen. De therapie bestaat uit het onderdrukken van de secundaire infecties met antibiotica.

Purdue University’s College of Veterinary Medicine voerden een langtermijn studie uit met katten in shelters en kwam tot twee conclusies:

* FIV-positieve katten kunnen leven met FIV-negatieve katten en deze niet besmetten tijdens de normale dag-tot-dag interactie; en moederkatten die besmet zijn met FIV geven het virus niet door aan hun kittens. Deze studie werd uitgevoerd door Dr. Annette L. Litster van het college van de Afdeling Klinische Veterinaire Wetenschappen.

De ziekte wordt overgedragen door alleen diepe extreme bijtwonden en alleen als de katten continue intens vechten. Een goede introductie en rekening houden met het karakter van de kat kan deze gevechten voorkomen maar meeste katten zijn sociaal en zal het niet snel tot zulke gevechten leiden.

Onderzoek heeft ook aangetoond dat FIV niet wordt overgedragen van moeder katten op haar kitten. De op foutieve informatie gebaseerde overtuiging dat de moederkat het kunnen doorgeven is wel een vaak gehoorde opmerking. Een ander probleem is dat mensen vaak FIV verwarren met FeLV dat wel overgedragen kan worden op andere katten tijdens normaal contact.